>>494 เอาจริงๆเคสหิ่งห้อยแม่งอาการหนักกว่าอินาสึมะอีก หลักๆ ออนาสึมะพล๊อตมันดีอยู่หรอกแต่นำเสนอห่วย ตามสไตล์คนเขียนบทคนนั้น(คนเดียวกับที่แม่งเขียน 5ผู้กล้าอะ อีพ่อยอดนักกั๊ก) ความอยากขายจนไม่สนความสมเหตุสมผลหนึ่งเดียวในอินาสึมะคือ เควสแยกของอายากะ เป็นอันเดียวที่ไม่รู้ว่าใส่มาเพื่ออะไร
แต่บทแพนาโคนี่คือ ดีหมด ยกเว้นหิ่งห้อยที่แม่งชวนรู้สึกอิหยังวะ บทแพชแรกคืองงว่าแม่งโดนแทงแล้วทำไมmc มันต้องเศร้าเชี้ยไรขนาดนั้นกับคนที่หลอกมึงเนี้ย ส่วนแพช2.2 บทที่ดีบทนางเสียสละเสือกไปอยู่หลังฉากให้โยมิมาเล่าให้กูฟัง บทหน้าฉากคือเอามาตบมุกเอามาเดินเล่นกับ mc ส่วน 2.3 ไอ้ตอนคุยกันบนดาดฟ้ารอบแรกมันก็ดีอยู่หรอก แต่ทั้งๆ ที่เป็นจังหวะได้แก้กรรมให้ไอ้ก่อนหน้านี้มันดูสมเหตุสมผลหรือไม่ก็ให้เราเห็นความเสียสละของนางโดยใส่แฟลชแบ็คสักหน่อยเสือกไม่ทำ แล้วพอไปช่วงวางระเบิดทุกอย่างก็ยิ่งแย่ลงกว่าเดิม เพราะบทพูดของหิ่งห้อยในฉากนี้แม่งอิหยังวะกว่าก่อนหน้านี้ทั้งหมด
สรุปของหิ่งห้อยคือ
-โดนยัดให้อยู่ๆ mc ก็ดูรักดูหลงแม่งหนักมากแบบแปลกๆ ขนาดคาฟก้ามึงยังไม่หลงขนาดนี้ยังมีแอบระแวงบ้างเลย
-พูดป่าวๆ อยู่ตลอดว่าตัวเองต้องเจ็บปวดต้องทุกทรมาณมากๆ แต่ก็เห็นแต่ฉากมึงหน้าระรื่นมีความสุขอยู่กับบักmc ส่วนไอ้บทที่มึงเสียสละมึงเจ็บปวดคือโดนโยนไปหลังฉากหมด
-ได้บทอวยขายตัวละครขั้นสุด แต่บทเสือกโยนตรรกะความเป็นเหตุเป็นผลทิ้ง แถมไม่มีความเข้ากันกับบทช่วงอื่นๆ ของเพนาโคนี่เลย ทั้งๆ ที่บทของอเวนเจอรีนกับโยมิแม่งก็อวยเหมือนกันขายเหมือนกัน แต่แม่งดูสมเหตุสมผลกว่ากันเยอะ