>>180 ทับศัพท์มันเริ่มจากยุคกำลังภายใน แต่ยุคนั้นว่าไม่ได้เพราะคนอ่านส่วนใหญ่เชื้อสายจีน แล้วทับศัพท์เป็นแต้จิ๋ว คนอ่านส่วนใหญ่ก็เรียกป๊ะป๊าหม่าม้ายี่เจ็กซาโกวซือแป๋ซือแปะอะไรพวกนี้ในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว
แต่พอมายุคป่าท้อ กูว่าคนแปลก็คงเคยอ่านกำลังภายในแล้วก็ชินกับการทับศัพท์หมดแหละ เลยทับด้วย แต่ยุคนี้ตลาดคือคนไทยแท้ไม่ก็ลูกหลานจีนรุ่นหลังๆที่ไม่รู้ภาษาจีนแล้วอะ แถมถอดเสียงจีนกลาง มันก็เลยท้าทายสติปัญญากันถ้วนหน้า หลายคนโอเค แต่หลายคนเทเพราะอ่านแล้วลืมชื่อเทพไปครึ่งสวรรค์
พอมายุคมากกว่ารัก สนพ.ต้องการให้แมสไง ทุกคนต้องอ่านได้ เลยให้แปลให้หมด
ทีนี้แต่ละฝั่งก็มีแฟนคลับของเค้าอะนะ พอมีคนฝั่งนึงบอกว่าต้องของส้มสิ อ่านง่าย ฝั่งปลื้มกูกูก็จะรู้สึกว่าตัวเองโดนแซะ ต้องออกมาโต้ว่าต้องทับสิ ได้ฟีลกว่า เถียงกันไปมาลามไปถึงกำลังภายในว่าทำไมต้องทับ อ่านไม่รู้เรื่อง ภาษาประหลาด บลาๆ ฝั่งกำลังภายในซึ่งชินกับซือแป๋มากว่าห้าสิบปีก็ต้องไม่ยอมอยู่แล้ว กล้าดียังไงไปวิจารณ์ขนบการแปลเขาทั้งที่หลายๆคนก็อ่านเพราะชอบสำนวนแบบนี้ ฯลฯ ต่างคนต่างมีรสนิยมของตัวเอง และคิดว่าชั้นเท่านั้นที่ถูก เลยกลายเป็นประสาทแดกอย่างทุกวันนี้นี่แหละ