เรื่องนี้เห็นมาโฆษณาในบอร์ดเป็นพักๆ ดูมีความมั่นใจในฝีมือการวาดภาพด้วย เค... พูดถึงเฉพาะสกิลการวาดนะ ถ้าอายุยังน้อยแล้วฝึกต่อไปในอนาคตอาจวาดสวยขึ้น ลายเส้นเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น (เพื่อนกูตอนสัก ม.1 ก็วาดได้ประมาณนี้ ปัจจุบันวาดสวยขึ้นมาก จนขาย คมช. ได้) ทีนี้กลับมาสู่โลกความจริงของการเป็นนักเขียนบ้าง จากที่สกิมไปคร่าวๆ มันมีหลายความรู้สึก เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
เรื่อง : ราชินีมนต์ตรา กระสุนมารพิชิตใจ
นามปากกา : Narutarkie
ลิงก์ : https://writer.dek-d.com/0372007145/story/view.php?id=2026459
คำโปรย : องค์ราชินี ที่กำลังนั่งรถม้า กลับเมืองจู่ๆก็มี โจรป่าเข้ามาปล้นชิงทรัพย์กลางป่า และพยามจับองค์ราชินีข่มขืน แต่หารู้ไม่ว่า ราชินีได้ควักปืน .38 ยิงพวกโจรตายเรียบ ?? (แค่คำโปรยก็กาวเยิ้มแล้ว)
หมวด : แฟนตาซี
จำนวนตอน : 13 ตอน
สถานะตัวเรื่อง : ยังไม่จบ [ อัพเดตล่าสุด 17/1/63 ] = ยังไม่ดอง
เอาไรก่อนดี ถ้าตาม step ก็ชื่อเรื่องละกัน อ่านแล้วยังไงดีวะ ไม่รู้อะเรื่องเชี่ยนี่ไม่รู้ทำไม ทำเอากูกำหนดอารมณ์ตัวเองไม่ได้ สับมาหลายสิบเรื่อง แต่พอเจอเรื่องนี้ รู้สึกว่าความคิดตัวเองแปลกไปเหี้ยๆ (ควักกาวออกจากหูแป๊บ) โอเค... มาเริ่มกันใหม่ ชื่อเรื่องค่อนข้างลิเก จะว่าตั้งให้คล้องจองก็ไม่ใช่ อ่านแล้วดูเหมือนจะเป็นนิยายรักได้ด้วย อ่านไปอ่านมานึกถึงชื่อไลท์โนเวลเรื่อง "วานาดีสกับราชันกระสุนมนตรา" ซึ่งอาจได้แรงบันดาลใจมา เด็กเดี๋ยวนี้แม่งชอบเลียนแบบสื่อใกล้ตัวทั้ง LN ทั้งเมะ เออ ก็ช่างมันเถอะ
ต่อไปคือคำโปรย มีทั้งความซ้ำซ้อน พิมพ์ตกแบบตลกๆ (พยาม) อ่านครั้งแรกนึกว่าศัพท์ย่อวัยรุ่นแบบพวก "น่ามคาน" (น่ารำคาญ) หรือ "บ่องตง" (บอกตรงๆ) เจอพยามเข้าไปไอ้เชี่ยยิ่งง่วงๆ อยู่ Stun ไป 0.5 sec กว่าจะประมวลผลได้ อ้อ... พยายามนี่เอง ราชินีควักปืนมายิงโจร เออดี ทหารรักษาพระองค์หายหัวไปไหน ปล่อยให้โจรเข้าปล้นราชินีได้ ประหารแม่งให้หมดทั้งหน่วยเลยดีไหม ถุ้ย!
รูปปกลงสีสวยดี แต่อนาโตมี่โคตรเหี้ย มือขวายืดพิลึก ส่วนมือซ้ายลีบ (เป็นเอเลี่ยนอ่อ?) สับไปสับมาแม่งจะเปลี่ยนมาสับ Drawing แทน Writing แทนแล้ว อยากด่ากูว่าจริงจังจนไร้สาระก็ได้ แต่กูขอ -5 คะแนนออกก่อนเพราะไอ้รูปปกเนี่ย เย็ดเข้ ยังไม่ทันเข้าถึงเนื้อหาก็หายไปครึ่งนึงแล้ว เพราะอะไรงั้นเหรอ ? กฎ Super Basic เกี่ยวกับอาวุธปืนอย่างแรกสุดคือ อย่าหันปลายกระบอกปืนไปยังสิ่งมีชีวิตโดยไม่จำเป็น ปืนเป็นอาวุธสังหารสามารถปริดชีพ (กูจงใจเขียนผิด) เป้าหมายได้ทันทีหากยิงโดนในระยะหยุดยั้ง หลายครั้งที่เกิดอุบัติเหตุพวกปืนลั่นจนมีคนตายฟรี ก็เพราะเล็งปืนไปทางเหยื่อแบบสุ่มสี่สุ่มห้า แต่ภาพปกนี่หนักหนาสาหัสมาก ทำลายกฎความปลอดภัยอาวุธปืนสำคัญๆ ถึง 3 ข้อรวด
1) เล็งปืนใส่สิ่งมีชีวิตโดยไม่มีเหตุอันควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล็งมนุษย์
2) เอานิ้วเข้าโกร่งไกปืนนอกช่วงเวลาคับขัน
3) กำหนดวิถีกระสุนไปยังจุดตายของเป้าหมายอย่างขาดวิจารณญาณ
ดูรูปหน้าปกใหม่อีกที ราชินีที่ว่าพยายามเก๊กสวยคล้ายถูกดราฟคอมโพสมาจากภาพการเป่าควันให้จางไปจากปากกระบอกปืนหลังยิง แต่วาดปากปิดสนิทกลัวคนดูไม่รู้ว่ากำลังเก๊งกับปืนลูกโม่ของตัวเองอยู่ สังเกตปากกระบอกปืนให้ดีๆ นอกจากจะเล็งเข้าหาสิ่งมีชีวิต (ตัวเอง) แล้ว ยังเอานิ้วเข้าโกร่งไกพร้อมยิงด้วย ถึงจะเถียงว่าตรงนิ้วโป้งไม่ได้สับนกไว้นี่ ปืนไม่ลั่นหรอก เออ ก็จริง แต่เขาก็ห้ามอยู่ดีจ้าไอ้สัส เพราะมันมีโอกาสที่เราจะเผลอขึ้นนกทิ้งไว้ได้ แล้วนิ้วที่คาไกปืนเนี่ย ถ้าคนจูนปืนไม่เป็นจนไกปืนอ่อน เกิดแรงกดนิดเดียวแม่งก็ลั่นเลยนะ
ดังนั้นภาพนางเอกเอานิ้วแตะไกเล็งไปที่หน้าผากตัวเองแบบนี้ กูถึงต้อง -5 เพราะในเว็บแม่งมีเด็กเยอะ แล้วไม่ใช่ว่าเด็กทุกคนจะมีความรู้เรื่องปืน เกิดที่บ้านมีปืนจริงๆ เก็บอยู่แล้วเด็กเลียนแบบ ไอ้ห่าไม่อยากจะนึกภาพเลยจริงๆ ขนาดปืนอัดลม BB Gun ถ้ายิงระยะแบบนี้แล้วโดนตาขึ้นมา ไม่บอดก็จอประสาทตาเสียหายแน่นอน กูถือว่าไม่มีความรับผิดชอบ สักแต่จะวาด แบบไม่คำนึงถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ ก่อนที่พวกมึงจะด่ากูว่าจริงจังเกินเหตุ กูจะยอมหยุดตรงนี้ก็ได้ ไม่อยากฟังพวกใช้ตรรกะ "มันก็แค่รูปการ์ตูนเท่ๆ เอง คิดมากไปป่าว" เดี๋ยวจะอดด่าไม่ไหว